Ciężki czołg KV-1 (Seria Amercom)

Pod koniec lat 30 XX wieku po mimo prac nad czołgami ciężkimi SMK i T-100 zaproponowano budowę jeszcze jednego czołgu tylko że jedno wieżowego. Z tą inicjatywą wyszedł inż. Kotin który min. pracował przy konstrukcji czołgu SMK. Perspektywa mniejszego i tylko jedno wieżowego czołgu niezbyt odpowiadała ówczesnej doktrynie pancernej w ZSRR lecz pomimo tego Stalin rozpatrzyła projekt pozytywnie. Nad prototypem rozpoczęto pracę w lutym 1939 roku w zakładach Kirowskich.

Nowy czołg otrzymał nazwę KV nazwany na cześć radzieckiego komisarza obrony Klimenta Voroshilova. Początkowo odpowiedzialnym za projekt czołgu był A.S. Yermolayev później ta funkcję przejął inż. N. L. Duchov. Konstrukcja KV była bazowana na czołgu SMK z tym że zmniejszono długość czołgu, zastosowano nowy układ napędowy oraz silnik diesla B-2 o mocy 500 km. W kwietniu 1939 r. zaprezentowano komisji wojskowej drewnianą makietę czołgu KV w skali 1:1. W maju zatwierdzono specyfikację techniczną nieco później zmodyfikowano silnik diesla B-2 by rozwiał moc 600 km.

Na jesień 1939 r. zarówno prototyp czołgu SMK jak i KV były ukończone. Czołg został uzbrojony w działa 45 mm i 76 mm L-11. Pierwsze problemy z KV pojawiły wkrótce czołg nie przejechał nawet 100 km podczas testów gdy została uszkodzona skrzynia biegów. Po naprawach 20 października 1939 r. czołg wziął udział w pokazie nowych czołgów ciężkich w Kubince. Pomimo swoje wagi 47,5 tony był wstanie pokonywać przeszkody terenowe o wiele płynniej niż jego konkurenci SMK i T-100. Dalsze testy przeprowadzano na poligonie obok Leningradu. Czołg wciąż był nękany problemami z hamulcami i skrzynią biegów, pierwszy problem udał się rozwiązać natomiast skrzynia biegów pozostała bez zmian.

Na początku grudnia 1939 r. KV wraz czołgami SMK i T-100 został przerzucony w obszar działań wojennych w Finlandii. Po raz pierwszy KV został użyty bojowo 17 grudnia 1939 roku. Już 19 grudnia 1939 r. komitet obrony dal polecenie na przyjęcie czołgu KV na uzbrojenie oraz konstrukcje pierwszych 50 maszyn. W marcu 1940 r. KV zaprezentowano na placu czerwonym wysoko postawionym wojskowym i politykom w tym Stalinowi. Testy pierwszego seryjnie wyprodukowanego czołgu KV teraz oznaczonych jako KV-1 wraz z prototypem odbyły się na Leningradzkim poligonie.

Problem pojawił gdy KV nie dał rady pokonać wymaganych 2 tysięcy km przebiegu testowego. Doprowadziło to do powołania kolejnej komisji która badała okoliczności tych że problemów. A problemy technicznie były nie tylko ze skrzynią biegów ale również z zawieszeniem, gąsienicami i chłodzeniem silnika. Dopracowywanie konstrukcji KV rozpoczęło się dosyć szybko gdyż czołg już wcześniej był zaakceptowany do przyjęcia na uzbrojenie. Początkowo planowano by czołg wydłużyć i poszerzyć oraz wyposażyć w trał minowy. Te propozycje jednak nie zostały przyjęte bardziej skupiono się na problemach technicznych które powstały podczas testów czołgu. Sam KV otrzymał wzmocnione opancerzenie, usunięto działo 45 mm. Jako główne uzbrojenie pozostawiono działo 76 mm L-11. Szybko się okazało że L-11 jest nie wystarczające wkrótce zaczęto montować działa 76 mm F-32. Załogę czołgu zmniejszono do pięciu osób.

Latem 1940 r. zaczęto rozważać że działo 76 mm jest za słabe jak na potrzeby czołga ciężkiego. Zaproponowano działo 85 mm F-39 które było testowane na czołgach T-28 i KV-2. Jeden z czołgów KV również otrzymał to działo i nowe jarzmo. Na wiosnę 1941 r. rozpoczęto produkcję trzech eksperymentalnych odlewanych wież do KV w fabryce Nr. 78 znajdującej się na Uralu. W porównaniu do wieży spawanej, odlewana miała grubszy pancerz lecz odbiło się to na wadzę. Również wykonano całkowicie odlewane nadwozie czołgu. Od kwietnia 1941 r. w zakładach Kirowskich rozpoczęto produkcję czołgów KV z dodatkowymi ekranami pancernymi o grubości 30 mm. Czołgi które już przydzielono do batalionów miały dostać ekrany pancerne do jesieni 1942 roku.

W miedzy czasie KV znów został przezbrojony w nową armatę, tym razem w działo 76,2 mm ZiS-5. Było to działo bazowane na analogicznej konstrukcji F-34 użyte w czołgu T-34. Warto dodać że już w tych czasach prowadzono pracę nad optyką nocną. Fabryką Nr.211 miała wykonać dziesięć takich przyrządów do jesieni 1940 r. lecz projekt nie został ukończony. W 1941 r. skonstruowano jeden eksperymentalny KV z elektryczną czołgów KV-1 i KV-2 do rozpoczęcia II skrzynią biegów. Wyprodukowano 848 Wojny Światowej, później fabrykę przeniesiono w głąb kraju.